Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

1η MAH: Απεργιακή συγκέντρωση στις 10 πμ στο μνημείο στο Πασαλιμάνι

Εργάτες ενωμένοι ποτέ νικημένοι
Κάτω η κυβέρνηση - Στη φυλακή οι νεοναζί - Αντικαπιταλιστική ανατροπή

Η φετινή Πρωτομαγιά είναι μια μέρα που το εργατικό κίνημα και η Αριστερά απαντάμε στις προκλήσεις της συγκυβέρνησης Σαμαρά Βενιζέλου και δείχνουμε τον εναλλακτικό δρόμο για να βγούμε από τις βαρβαρότητες της κρίσης.
Πίσω από τους χυδαίους πανηγυρισμούς για «έξοδο στις αγορές» κρύβεται μια κυβέρνηση κολλημένη στον τοίχο όχι μόνο από την καταστροφή που έχει σπείρει με τα μνημόνια αλλά και από τους δικούς μας αγώνες.
Σε κάθε επίθεση, σε κάθε πακέτο με απολύσεις, περικοπές και ιδιωτικοποιήσεις το εργατικό κίνημα έχει απαντήσει με απεργίες και καταλήψεις. Το κίνημα με τις 30 πανεργατικές, την ΕΡΤ, τους εκπαιδευτικούς, τους γιατρούς του ΕΟΠΥΥ, τους διοικητικούς των ΑΕΙ-ΤΕΙ, τα νοσοκομεία και τόσες άλλες μάχες σε κάθε χώρο δουλειάς έδωσε το «παρών» ξανά με την πανεργατική της 9 Απρίλη. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο, δεν θα σταματήσουμε αν δεν τους σταματήσουμε.
Το ίδιο μήνυμα στέλνει και το αντιφασιστικό κίνημα. Η καταδίκη σε ισόβια χωρίς κανένα ελαφρυντικό των νεοναζί δολοφόνων του Σαχζάτ Λουκμάν, του εργάτη από το Πακιστάν που μαχαιρώθηκε από Χρυσαυγίτες την ώρα που πήγαινε να πιάσει δουλειά στη Λαϊκή, ήρθε σαν αποτέλεσμα της μαχητικής δράσης όλων μας. Οι σκευωρίες του Μπαλτάκου με τον Κασιδιάρη δεν μπόρεσαν να σώσουν τους δολοφόνους. Η ασυλία έσπασε.
Δεν σταματάμε εδώ. Έχουμε πολλές μάχες και μπορούμε να έχουμε νίκες ενάντια σε όλα αυτά τα καθάρματα που συνεργάζονται.
• Παλεύουμε για να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, να πάρουν ιθαγένεια όλα τα παιδιά, να διώξουμε τη Φρόντεξ που πνίγει πρόσφυγες στα νερά του Αιγαίου.
• Θέλουμε να κάψουμε το χαρτί του ρατσισμού που χρησιμοποιούν οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί ξέρουμε καλά ότι η δύναμη της εργατικής τάξης είναι στην ενότητα: Εργάτες ενωμένοι ποτέ νικημένοι.
• Χτίζουμε αυτή την ταξική ενότητα όχι μόνο για να ρίξουμε αυτή την κυβέρνηση της φτώχειας και του ρατσισμού, αλλά και για να πάρουμε πίσω τις δουλειές μας, τα σχολεία και τα νοσοκομεία μας, όλα όσα μάς λεηλάτησαν.
• Για να γίνει η ανατροπή αντικαπιταλιστική, για να απαλλαγούμε από τα δεσμά της ΕΕ και της Τρόικας, για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των ίδιων των εργαζόμενων.
Γι’ αυτό συσπειρωνόμαστε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την αντικαπιταλιστική αριστερή συνεργασία για την ανατροπή
Στον Πειραιά με την "Ανταρσία στο Λιμάνι"

Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Τραμπουκισμοί νεοναζί στο δήμο Πειραιά



Απειλές και τραμπουκισμοί από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής εκτυλίχθησαν στη διακομματική συνάντηση στο δήμο Πειραιά, για την κατανομή των προεκλογικών χώρων εν όψει δημοτικών εκλογών.
Ο μπράβος του νεοναζί υποψηφίου της Χρυσής Αυγής αναγνωρισμένος από επίθεση σε μέλη της Αντιναζιστικής πρωτοβουλίας Πειραιά ενάμιση χρόνο πριν σε μια δικογραφία που εκκρεμεί στα αζήτητα , όπως έχει αποκαλύψει ρεπορτάζ στην "Ε", άρχισε να βρίζει και να απειλεί, όταν ο υποψήφιος της «Ανταρσίας στο Λιμάνι», Θανάσης Διαβολάκης κατήγγειλε από την αρχή της διαδικασίας ως «απαράδεκτη την παρουσία των νεοναζί εγκληματιών στην πόλη του Πειραιά, ζητώντας την άμεση απομάκρυνση και απομόνωσή τους».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν όλες οι αριστερές παρατάξεις που τοποθετήθηκαν επίσης ενάντια στην παρουσία των υποψηφιων της ΧΑ. Αλλά ο νεοναζί μπράβος με βρισιές απειλούσε να τα κάνει "λαμπόγυαλο", την ώρα που ο υποψήφιος της ΧΑ με τη γραβάτα έκανε πως προσπαθούσε να τον "ηρεμήσει", αναφέρει σε ανακοίνωση η «Ανταρσία στο Λιμάνι», καταλήγοντας: "Ούτε στον Πειραιά, ούτε πουθενά, stop στους φασίστες σε κάθε γειτονιά".
πηγή: enet.gr



ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΝΑΖΙ - ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΨΗΦΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

O Πειραιάς είναι μία από τις πρώτες περιοχές που η φασιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής με τις πλάτες της κυβέρνησης και την προστασία της Αστυνομίας προσπάθησε να ανασυγκροτήσει τα τάγματα εφόδου ξανανοίγοντας γραφεία δίπλα στην Ασφάλεια ύστερα από πολλά χρόνια που η κινητοποίηση χιλιάδων αντιφασιστών τους είχε αναγκάσει να τα κλείσουν. Οργάνωσαν αμέτρητες επιθέσεις σε μετανάστες και αγωνιστές της Αριστεράς με κορύφωση την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Είχαν το θράσος να επιτεθούν σε μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας Πειραιά μέρα μεσημέρι στον πεζόδρομο της Σωτήρος μπροστά στους έκπληκτους περαστικούς.

Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

Εκδήλωση στο Nοσοκομείο Τζάνειο



Περιοδεία στο Νοσοκομείο Τζάνειο του Πειραιά 10 πμ την Τρίτη 29/4 και εκδήλωση 12 μμ με ομιλητή τον υποψήφιο δήμαρχο της «Ανταρσίας στο Λιμάνι» Θανάση Διαβολάκη

Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Κοινή συνέντευξη του Θανάση Διαβολάκη και του Πέτρου Κωνσταντίνου, εκλεγμένων δημοτικών σύμβουλων με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον Πειραιά και την Αθήνα, στο Περιοδικό "Σοσιαλισμός από τα Κάτω".




O Θανάσης Διαβολάκης και ο Πέτρος Κωνσταντίνου, εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον Πειραιά και την Αθήνα αντίστοιχα, ξεδιπλώνουν μια πλούσια εμπειρία με αγώνες και πρωτοβουλίες στην συνέντευξη που έδωσαν στο Γιώργο Πίττα για το περιοδικό "Σοσιαλισμός από τα Κάτω".

 http://www.socialismfrombelow.gr/

- Τέσσερα χρόνια σύμβουλοι με την αντικαπιταλιστική αριστερά σε Αθήνα και Πειραιά. Ένα αρχικό σχόλιο πάνω σε αυτό.

Θανάσης: Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι, ιδιαίτερα μετά τον Καλλικράτη, οι δήμοι λειτουργούν μέσα σε ένα πλαίσιο αντιδημοκρατικό, ξεκομμένο από τον λαό και τα πραγματικά του προβλήματα, στο πλαίσιο των μνημονίων.
Η δημοτική αρχή του Μιχαλολιάκου στον Πειραιά, αλλά και οι αντιπολιτευόμενες παρατάξεις όπως του ΠΑΣΟΚ, ακόμα και οι παρατάξεις που αναφέρονται στον χώρο της Αριστεράς, στην ουσία τελικά αποδέχονται αυτήν την κατάσταση. Αποδέχονται όλο το “πακέτο”: στο πώς λειτουργεί, πώς προσλαμβάνει ο Δήμος, πως βγαίνουν τα κονδύλια – και μέσα σε αυτό προσπαθούν να βρουν τρύπες να διαχειριστούν αυτήν την δοσμένη κατάσταση προσπαθώντας τάχα για το καλύτερο.
Αντίθετα, παρά το σφιχτό αντιδημοκρατικό πλαίσιο, υπάρχουν τα περιθώρια και την φωνή των κινημάτων να φέρεις μέσα στο δημοτικό συμβούλιο και να κερδίσεις πράγματα – στηριγμένος στον κόσμο που κινητοποιείται.

Πέτρος: Είναι καθαρό ότι τα δημοτικά συμβούλια είναι πεδίο ταξικής πάλης. Ο ρόλος της αντικαπιταλιστικής αριστεράς είναι να περάσει εκεί μέσα η φωνή της αντίστασης, των συνδικάτων, του αντιφασιστικού κινήματος, αλλά και συλλόγων και τοπικών επιτροπών που δίνουν μάχη να ακουστούν τα αιτήματά τους.
Ειδικά στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας, που είναι σαν μια μικρή Βουλή, η παρέμβαση ήταν σε δύο επίπεδα: Στα προ ημερησίας διάταξης, όπου άνοιγαν και κρίνονταν τα κεντρικά πολιτικά ζητήματα, πχ ποιός είναι με τον Δένδια και τον νόμο περιορισμού των διαδηλώσεων και ποιός με τις απεργίες και τους αγανακτισμένους στα Συντάγματα.
Και βέβαια η μάχη στα ίδια τα θέματα του δήμου, που οι από πάνω τα ονομάζουν “διαχείρισης” και εμείς κοινωνικών αναγκών. Εγιναν αγώνες ακόμα και καταλήψεις στο δημοτικό συμβούλιο, που σε συνεργασία και με τις παρατάξεις της Αριστεράς δημιούργησαν ρήξεις στην παράταξη του Καμίνη, με αποτέλεσμα να μην περάσουν μια σειρά μέτρα.
Είναι μια πολύτιμη εμπειρία, να λειτουργείς μέσα στον θεσμό ενάντια στις πολιτικές διαχείρισης – και στην τελική ανάλυση ενάντια στη λειτουργία του θεσμού σαν μακρύ χέρι του κράτους – και ταυτόχρονα να στηρίζεσαι στη δύναμη του κόσμου που από τα κάτω παλεύει.


- Ποιά είναι η κατάσταση και πώς την αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι στις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά;

Θανάσης: Ο Πειραιάς διαφημίζεται σαν το νέο μεγάλο διαμετακομιστικό λιμάνι, κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση – και εμείς το φέραμε στο συμβούλιο – με τον Πειραιά της φτώχειας, της ανεργίας, της διάλυσης κάθε υπηρεσίας. Είναι κάτι σαν το πρωτογενές πλεόνασμα, “τι καλά, ο Πειραιάς έγινε διαμετακομιστικό κέντρο” και ο κόσμος πεινάει, έχουν διαλυθεί η ζώνη και τα ναυπηγεία, δεν υπάρχει μεροκάματο.
Οι κάτοικοι των πόλεων βιώνουν την ζοφερή πραγματικότητα αν το παιδί έχει παιδικό σταθμό να πάει, αν έχει θέρμανση το σχολείο που θα πάει, αν μπορεί να πάει στο νοσοκομείο και τι περίθαλψη θα έχει. Στον Πειραιά είχαμε μεγάλο πρόβλημα με τα νοσοκομεία.
Ομως ο κόσμος αντιστέκεται. Συμμετείχαμε σε όλους τους συντονισμούς και τους αγώνες που έγιναν στο Κρατικό Νίκαιας, το Μεταξά. Στις μεγάλες απεργίες των ναυτεργατών, όπου εκτός από το να ζητήσεις τη θέση του δήμου στο συμβούλιο, το ζήτημα ήταν να οργανώσεις τη συμπαράσταση και να συσπειρώσεις τον κόσμο να κατέβει στο λιμάνι στην περιφρούρηση. Ανάλογα σε ιδιωτική κλινική του Πειραιά που έκλεινε, για να μην χάσουν οι εργαζόμενοι την δουλειά τους. Βρεθήκαμε και βρισκόμαστε στο πλευρό των λιμενεργατών στον αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, ένα αγώνα που συνεχίζεται.
Πριν από δύο χειμώνες στον Πειραιά, άστεγοι κατέφυγαν στον πύργο, αυτό το κουφάρι που βρίσκεται στην είσοδο του λιμανιού. Σιγά σιγά με την παρέμβασή μας και άλλων φορέων της περιοχής, αλλά και με την οργάνωση των ίδιων των αστέγων, κατορθώσαμε – ήταν τα ΜΑΤ εκεί για να τους διώξουν – να αναγκαστεί ο δήμος να βρει ένα ξενοδοχείο για να τους βάλει σε κάπως πιο ανθρώπινες συνθήκες.
Κινητοποιηθήκαμε και εκεί που δεν φτάνει ο ήλιος, στο Α.Τ Δραπετσώνας, όπου κρατούνταν μετανάστες σε επίσης άθλιες συνθήκες, χωρίς ήλιο, νερό, φαγητό. Πάρθηκαν κάποια μέτρα καλυτέρευσης των συνθηκών, παρά το γεγονός ότι για εμάς το ζητούμενο είναι να μην κρατούνται οι μετανάστες.

Πέτρος: Αναδείξαμε το θέμα των άστεγων, από τις πρώτες μέρες με το ζήτημα του “Ξενοδοχείου των Φτωχών” στα Πατήσια, μια δομή που εγκαινίασε ο Κακλαμάνης και χρειάστηκε να γίνει παρέμβαση για να ανοίξει τις πόρτες του – με τον Καμίνη να φέρνει και αυτός τα ΜΑΤ στην Πατησίων.
Συνεργαστήκαμε με τα συνδικάτα της εκπαίδευσης, όχι μόνο για να μην περάσουν συγχωνεύσεις και κλεισίματα σχολείων, αλλά και επιθετικά, π.χ η κινητοποίηση να χτιστεί σχολείο στο Κόκερελ, το 39ο στην Κυψέλη, μια δική μας πρωτοβουλία που κατέληξε σε απόφαση του δημοτικού συμβουλίου ότι χρειάζεται να χτιστεί σχολείο.
Στα νοσοκομεία, αποτρέψαμε αρχικά να κλείσει το νοσοκομείο Ελπίς. Στη συνέχεια επιτέθηκαν στα λεγόμενα «μικρά» στο 7ο ΙΚΑ, το Γενικό Πατησίων, την Πολυκλινική. Οργανώθηκαν σκληρές και μακρόχρονες μάχες με κέντρο τα σωματεία και των κόσμο, ιδιαίτερα στα Πατήσια, αναγκάσαμε τον δήμο τουλάχιστον στα λόγια να πάρει θέση. Δυστυχώς τα νοσοκομεία έκλεισαν – και με ευθύνη των συνδικαλιστικών ηγεσιών που το αποδέχθηκαν.
Στο Γηροκομείο της Αθήνας, μια μεγάλη δομή, από πάρα πολύ νωρίς απαιτήσαμε ο δήμος να αναλάβει την εποπτεία, ως όφειλε. Αναδείξαμε το ζήτημα, μαζί με τους εργαζόμενους, την τοπική ΑΝΤΑΡΣΥΑ στους Αμπελόκηπους με αποτέλεσμα τελικά ο δήμος να μπει μέσα με τίμημα διώξεις κατά δημοτικών συμβούλων, της Πορτάλιου, του Σοφιανού, της Αγγελίδου και σε βάρος μου.

Παρουσίαση των θέσεων και του ψηφοδελτίου Παρασκευή 11 Απρίλη, 6μμ - Δημαρχείο Πειραιά (Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου, 7ος Όροφος).

Ανοιχτή  εκδήλωση – συζήτηση: Παρουσίαση των θέσεων και του ψηφοδελτίου
Παρασκευή 11 Απρίλη, 6μμ - Δημαρχείο Πειραιά (Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου, 7ος Όροφος).


Σας καλούμε στην πρώτη μεγάλη ανοιχτή εκδήλωση - συζήτηση της Δημοτικής Αριστερής Αντικαπιταλιστικής Κίνησης Πειραιά «Ανταρσία στο Λιμάνι» την Παρασκευή 11 Απρίλη στις 6μμ, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβούλιου στον 7ο όροφο στο Δημαρχείο του Πειραιά.