ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΙΑΒΟΛΑΚΗΣ
Υποψήφιος Δήμαρχος Πειραιά
Συνέντευξη για το tvxs -εκλογές 2014
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1963. Είναι οικονομολόγος με
μάστερ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και εργάζεται ως καθηγητής στην ιδιωτική
εκπαίδευση. Έγγαμος, έχει μια κόρη, γιός αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και
του Αντιδικτατορικού Αγώνα.
Εντάχτηκε στο κίνημα από μαθητής της Ιωνιδείου Σχολής
Πειραιά, αρχικά μέσα από το ΚΚΕ από το οποίο αποχώρησε το 1984 και στη συνέχεια
ως ανένταχτος αγωνιστής στις γραμμές της επαναστατικής αριστεράς. Αναπτύσσει
έντονη συνδικαλιστική δράση στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, είναι μέλος στα
Δ.Σ. του Συλλόγου Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Αθήνας-Πειραιά (ΣΙΕΛ) και
της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (Ο.Ι.Ε.Λ.Ε.). Έχει
επίσης δραστηριοποιηθεί στο κίνημα γονέων, ως γραμματέας Συλλόγου Γονέων και
Κηδεμόνων. Συμμετέχει ενεργά στο αντιφασιστικό – αντιρατσιστικό κίνημα, είναι
μέλος του συντονιστικού της «Κίνησης Ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη
φασιστική απειλή» (ΚΕΕΡΦΑ).
Πήρε ενεργά μέρος στις προσπάθειες για την ενότητα της
αντικαπιταλιστικής αριστεράς που οδήγησαν στη δημιουργία της Αντικαπιταλιστικής
Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.), είναι μέλος του
πανελλαδικού συντονιστικού της και ήταν υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όλες τις
προηγούμενες εκλογικές μάχες όπου αυτή
συμμετείχε.
Το 2010, ως επικεφαλής της «Αριστερής Αντικαπιταλιστικής
Κίνησης Πειραιά - Ανταρσία στο Λιμάνι», εκλέχτηκε και παραμένει δημοτικός
σύμβουλος Πειραιά.
Οι ισχυρές αντιστάσεις των εργαζομένων στις βάρβαρες,
αντεργατικές μνημονιακές πολιτικές έχουν οδηγήσει το πολιτικό σύστημα σε βαθιά
κρίση κι αυτό αναγνωρίζεται πια από όλους. Δεν μπορούν οι από πάνω να κυβερνούν
όπως πριν.
Παρά τις στενές σχέσεις του Β.Μιχαλολιάκου με το Σαμαρά και παρά
το γεγονός ότι ο δήμαρχος εφάρμοσε με ζήλο τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Τώρα όμως οι μεγάλοι καπιταλιστές δείχνουν ότι δεν τους
φτάνει πια να έχουν πολιτικούς και διαχειριστές που θα εξυπηρετούν τα
συμφέροντά τους, θέλουν να διοικήσουν οι ίδιοι με τους πολύ έμπιστους ανθρώπους
τους.
Είναι πρόκληση για τους ναυτεργάτες και όλους τους
εργαζόμενους και τους άνεργους αυτής της πόλης, τα ίδια τους τα αφεντικά που
τους έριξαν στην ανεργία, που μείωσαν τους μισθούς τους, που τους αφήνουν
απλήρωτους και καταργούν τις Συλλογικές Συμβάσεις, που διέλυσαν το ΝΑΤ, να
διεκδικούν τώρα την ψήφο τους «για να τους σώσουν».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ: Κοινή συνέντευξη του Θανάση Διαβολάκη και του Πέτρου Κωνσταντίνου, εκλεγμένων δημοτικών σύμβουλων με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον Πειραιά και την Αθήνα, στο Περιοδικό "Σοσιαλισμός από τα Κάτω". (8/3/2014)
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΔΙΑΒΟΛΑΚΗ, ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ 19/12 /2010
πέρ της διατήρησης των δημοτικών ΜΜΕ τάχτηκε γι άλλη μια φορά και αυτή τη φορά μετεκλογικά, ο Θανάσης Διαβολάκης, εκπαιδευτικός και υποψήφιος Δήμαρχος Πειραιά στις πρόσφατες εκλογές με το συνδυασμό «Ανταρσία στο λιμάνι».
Από την ομιλία του Θανάση Διαβολάκη, υποψήφιου Δήμαρχου Πειραιά σε εκδήλωση μαζί με τον Αγγελο Χάγιο και το Νίκο Καββαδά στο Πέραμα
Δεν θέλουμε στον Πειραιά δήμαρχο-εφοπλιστή
Συνέντευξη του Θανάση Διαβολάκη στην "Εργατική Αλληλεγύη"
Η πρόθεση του μεγάλου εφοπλιστικού κεφαλαίου να διεκδικήσει
το Δήμο του Πειραιά, με τις «ευλογίες» του μητροπολίτη και τη στήριξη τμημάτων
των κομμάτων της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι πολύ σοβαρή εξέλιξη και
χαρακτηριστική τόσο για την κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος και τα
σχέδια μετάλλαξής του όσο και για τον πόλεμο των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων
στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης.
Έχουν αλλάξει πέντε κυβερνήσεις τα τέσσερα τελευταία χρόνια,
διαλύθηκε ο δικομματισμός, απαξιώνεται το πολιτικό προσωπικό του συστήματος. Δείγμα
της κρίσης στη ΝΔ είναι και η στήριξη που έδωσε στην υποψηφιότητα
Μώραλη-Μαρινάκη στον Πειραιά, ο γνωστός για το ξεπούλημα της δημόσιας
εκπαίδευσης στα ιδιωτικά συμφέροντα υπουργός Παιδείας, Αρβανιτόπουλος,
τραβώντας το χαλί κάτω απ’ τα πόδια του χαϊδεμένου παιδιού της ΝΔ δήμαρχου,
Μιχαλολιάκου.
Είναι πρόκληση για όλους τους δημοκράτες Πειραιώτες, το
μεγάλο κεφάλαιο που είναι υπεύθυνο για τη σημερινή καταστροφή, που ενισχύει τη
ναζιστική Χ.Α. για να διαλύσει το σωματείο των εργαζομένων στη Ν/Ε Ζώνη, αυτοί
που δεν πληρώνουν ούτε ευρώ φόρο και τσεπώνουν εκατομμύρια κρατικές επιχορηγήσεις,
τα αφεντικά που δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να κερδίσουν, να
εμφανίζονται ως σωτήρες. Δεν θα τους περάσει!
Η υποψηφιότητα Μώραλη – Μαρινάκη δείχνει και τα σχέδια των
εφοπλιστών να βάλουν στο χέρι όλο τον Πειραιά. Θέλουν να μετατρέψουν όλο το
λιμάνι και την ευρύτερη παραλιακή ζώνη του Πειραιά, απ’ τη σχολή Δοκίμων ως το
Πέραμα, σε «ειδική οικονομική ζώνη» σκληρής εκμετάλλευσης των εργαζομένων, όπως
το εργασιακό γκέτο που έχει στήσει σήμερα η COSCO, με μισθούς και εργασιακές
σχέσεις Κίνας.
Το λιμάνι
Η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ στην οποία προχωρά γρήγορα η
κυβέρνηση θα σημάνει την παράδοση μιας σημαντικής υποδομής και τον έλεγχο του
εισαγωγικού-εξαγωγικού εμπορίου από τις πολυεθνικές. Θα κόψει την πρόσβαση στη
θάλασσα για το λαό, θα μετατρέψει τους ταξιδιώτες και τους κατοίκους των νησιών
σε ομήρους, θα αυξήσει τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Τα κέρδη από το λιμάνι θα είναι
για το κεφάλαιο. Στην εργαζόμενη πλειοψηφία θα μείνουν η φτώχεια, η ανεργία, η
ταλαιπωρία, η περιβαλλοντική επιβάρυνση, το κόστος.
Ποια πρέπει να είναι η απάντηση του κινήματος και της
Αριστεράς σ’΄αυτές τις εξελίξεις;
Όχι βέβαια το «μέτωπο» που στήνει ο υποψήφιος
του ΣΥΡΙΖΑ στον Πειραιά Θ. Δρίτσας με τη ΔΗΜΑΡ που συγκυβερνούσε μέχρι πέρσι με
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Τι πολιτική θα εφαρμόσει ένας συνδυασμός ΔΗΜΑΡ-ΣΥΡΙΖΑ στον Πειραιά;
Του ΣΥΡΙΖΑ που είναι, όπως ισχυρίζεται, κατά των μνημονίων και του «Καλλικράτη»
ή της ΔΗΜΑΡ που είναι υπέρ τους;
Η επίθεση του κεφαλαίου στους εργαζόμενους
είναι ξεκάθαρη. Ξεκάθαρη πρέπει να είναι και η απάντηση των εργαζόμενων και της
Αριστεράς. Δεν θα συμμαχήσουμε με τη Σκύλλα για να γλιτώσουμε απ’ τη Χάρυβδη.
Δεν χρειαζόμαστε μια Αριστερά που υποχωρεί και δίνει διαπιστευτήρια στο σύστημα
για να κυβερνήσει.
Οι εργαζόμενοι μπορούμε να διεκδικήσουμε και να επιβάλλουμε
τη δική μας απάντηση στην κρίση, με βάση τις δικές μας ανάγκες σε ρήξη με τις
πολιτικές του κεφαλαίου. Η «Ανταρσία στο Λιμάνι» πήρε την πρωτοβουλία για
συντονισμό εργατικών σωματείων και καλεί σε παμπειραϊκό πανεργατικό ξεσηκωμό
ενάντια σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, για λιμάνι δημόσιο με εργατικό
έλεγχο, για τις ανάγκες του λαού και όχι των εφοπλιστών και του κεφαλαίου.
Γι’ αυτούς ο Πειραιάς είναι ένα φιλέτο που θέλουν να
μασήσουν. Ο δικός μας Πειραιάς είναι πόλη του αγώνα και της ανατροπής.
Θανάσης Διαβολάκης, δημοτικός σύμβουλος Πειραιά, επικεφαλής
της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ-ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ: Κοινή συνέντευξη του Θανάση Διαβολάκη και του Πέτρου Κωνσταντίνου, εκλεγμένων δημοτικών σύμβουλων με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον Πειραιά και την Αθήνα, στο Περιοδικό "Σοσιαλισμός από τα Κάτω". (8/3/2014)
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΔΙΑΒΟΛΑΚΗ, ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ 19/12 /2010
ΤΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ – ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ»
Η σημερινή ορκωμοσία της δημοτικής αρχής του «καλλικράτειου» πλέον Δήμου Πειραιά γίνεται μέσα στην πιο δύσκολη, τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση και μετά, κατάσταση για τους εργαζόμενους της χώρας, Έλληνες και μετανάστες. Η κατάσταση αυτή είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής του αντεργατικού μνημονίου που επέβαλε το ελληνικό κεφάλαιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση και εφαρμόζει πειθήνια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τους συνοδοιπόρους της ΝΔ και ΛΑΟΣ. Εργασιακά δικαιώματα καταχτημένα με αγώνες αναιρούνται, επιστρέφουμε στον εργασιακό μεσαίωνα των αρχών του περασμένου αιώνα, ένας ολόκληρος λαός οδηγείται στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση για να κερδίζουν ακόμα περισσότερα οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές και οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Την ίδια στιγμή οι εργατικές αντιστάσεις αντιμετωπίζονται με την πιο άγρια καταστολή, η βουλή έχει μετατραπεί σε γραφείο επικύρωσης των εντολών της τρόϊκας και του ΣΕΒ. Ο Καλλικράτης εφαρμόζει το μνημόνιο στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Αγωνιζόμαστε για την κατάργηση του Μνημονίου και του Καλλικράτη που οδηγούν σε ένα ατέλειωτο σφαγείο σε βάρος των εργαζόμενων και των κοινωνικών υπηρεσιών του Δήμου Πειραιά.
Απαιτούμε τη διαγραφή του ληστρικού και χιλιοπληρωμένου χρέους, την άμεση παύση πληρωμών των χρεών των προηγούμενων διοικήσεων του Δήμου Πειραιά. Τα χρέη αυτά έχουν οδηγήσει ουσιαστικά το δήμο στη χρεοκοπία, τη στάση πληρωμών των υπαλλήλων και τις απολύσεις των συμβασιούχων. Απαιτούμε να μην απολυθούν οι συμβασιούχοι, να μονιμοποιηθούν με σχέση σταθερής και μόνιμης εργασίας με πλήρη εργασιακά, συνταξιοδοτικά και όποια άλλα δικαιώματα προβλέπει η ΣΣΕ της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Απαιτούμε την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων των εργαζόμενων στο Κανάλι1. Απαιτούμε την άμεση απόδοση στο Δήμο της χρηματοδότησης που παρακρατά το κράτος.
Δηλώνουμε αντίθετοι στις διαδικασίες fasτ-track και παραπέρα ιδιωτικοποίησης των Δήμων καθώς και στην επιβολή των περικοπών του Μνημονίου μέσω της μειωμένης χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Αρνούμαστε την πολιτική μετάθεσης των ευθυνών στους εργαζόμενους, ότι τάχα είναι χαραμοφάηδες και τεμπέληδες, όπως επίσης και στους μετανάστες με τη ρατσιστική μετατροπή τους σε αποδιοπομπαίους τράγους για τα αδιέξοδα της καπιταλιστικής διαχείρισης της κρίσης.
Η διέξοδος είναι η αντικαπιταλιστική ανατροπή από ένα γερό εργατικό κίνημα που θα στριμώξει και θα ανατρέψει την κυβέρνηση και όλους τους επίδοξους διαχειριστές του συστήματος. Θα στριμώξει τις Δημοτικές και περιφερειακές αρχές που θα πειθαρχήσουν στον Καλλικράτη και το Μνημόνιο.
Παλεύουμε για να χτιστεί ένα κίνημα αντίστασης, απειθαρχίας και ρήξης με τις επιλογές τους, μέχρι τη νίκη! Ένα ενωτικό και ρωμαλέο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα που θα επιβάλλει την ανατροπή του μνημονίου, θα υπερασπίσει τη δουλειά και τα δικαιώματα των εργαζομένων, θα επιβάλλει την παύση πληρωμών του χρέους, την έξοδο από την ΟΝΕ, την αντικαπιταλιστική ρήξη με την ΕΕ, την εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, την απαγόρευση των απολύσεων και τη μείωση του χρόνου εργασίας, την αύξηση μισθών και συντάξεων, τη νομιμοποίηση των μεταναστών, τη δωρεάν και δημόσια Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση για όλους.
Καλούμε τους εργαζόμενους να πάρουν την υπόθεσή τους και τους αγώνες στα χέρια τους, σε πανεργατικό ξεσηκωμό διαρκείας με απεργίες, καταλήψεις και διαδηλώσεις συνεχίζοντας τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις της 15ης Δεκέμβρη.
Καλούμε σε στήριξη του αγώνα των συμβασιούχων και συντονισμό με όλους τους εργαζόμενους που δίνουν πανελλαδικά τη μάχη κατά των απολύσεων και των εργαζόμενων του Καναλιού 1 για την πληρωμή των δεδουλευμένων τους.
ΟΡΚΟΣ ΑΓΩΝΑ
Στην τιμή και τη συνείδησή μου θα αγωνίζομαι για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζόμενων, Ελλήνων και μεταναστών, για την ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης, για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την καπιταλιστική βαρβαρότητα και εκμετάλλευση.
Υπέρ των δημοτικών ΜΜΕ
http://financialcrimesnews.πέρ της διατήρησης των δημοτικών ΜΜΕ τάχτηκε γι άλλη μια φορά και αυτή τη φορά μετεκλογικά, ο Θανάσης Διαβολάκης, εκπαιδευτικός και υποψήφιος Δήμαρχος Πειραιά στις πρόσφατες εκλογές με το συνδυασμό «Ανταρσία στο λιμάνι».
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ IN.GR ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
κ. ΘΑΝΑΣΗ ΔΙΑΒΟΛΑΚΗ, Αντικαπιταλιστική Αριστερή Κίνηση-Ανταρσία στο λιμάνι
1. Ο Πειραιάς παρουσιάζει μεγάλο πρόβλημα καθαριότητας. Τι μπορεί να γίνει για να αλλάξει η εικόνα του πρώτου λιμανιού της χώρας;
Είναι αναγκαία η αναδιάρθρωση των υπηρεσιών καθαριότητας, όμως με τρόπο που θα είναι προς όφελος των κατοίκων και των εργαζομένων: δηλαδή, με πρόσληψη του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού και με τη δημιουργία σύγχρονης υλικοτεχνικής υποδομής και όχι με την απόδοση της καθαριότητας σε ιδιώτες εργολάβους, όπως θέλουν να κάνουν. Πρέπει να δοθεί βαρύτητα όχι μόνο στη συλλογή των σκουπιδιών, αλλά και τον καθαρισμό και τη φροντίδα των δρόμων και των κοινόχρηστων χώρων.
Επιπλέον, εμείς θα παλέψουμε στην κατεύθυνση της προώθησης φθηνών εναλλακτικών λύσεων για την επεξεργασία των σκουπιδιών, που υπάρχουν και εφαρμόζονται σε άλλες πόλεις, της προώθησης της ανακύκλωσης συσκευασιών και όλων των υπόλοιπων ανακυκλώσιμων υλικών και παροχή όλων των απαραίτητων υπηρεσιών, με τη δημιουργία διαδημοτικής υπηρεσίας ανακύκλωσης (όχι μόνο συσκευασιών αλλά και των τοξικών προϊόντων όπως τα ηλεκτρονικά, οι λαμπτήρες κ.ά.) με στόχο την οικονομία των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος κι όχι την κερδοφορία των ιδιωτικών εταιριών που λυμαίνονται τον χώρο.
2. Καλείστε να διαχειριστείτε έναν δήμο με τεράστια χρέη. Από πού θα αντλήσετε πόρους και πώς θα αντιμετωπίσετε το έλλειμμα;
Τα ελλείμματα των Δήμων, όπως και το έλλειμμα της χώρας, δεν δημιουργήθηκαν από τους εργαζόμενους και τους πολίτες, ούτε χρησιμοποιήθηκαν προς όφελός τους. Γι΄αυτό, οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να τα πληρώσουν. Αντιθέτως, Η διαγραφή του χρέους του δήμου Πειραιά προς τις τράπεζες είναι μονόδρομος. Ο Καλλικράτης δεν θα φέρει το «νοικοκύρεμα» των χρεών του Δήμου μας, αλλά στην πραγματικότητα την προοπτική της χρεοκοπίας πιο κοντά και την απόλυτη οικονομική εξάρτηση της πόλης από τη μέγγενη των τραπεζιτών.
Μονόδρομος για μας αποτελεί και η επανακρατικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά, με τον έλεγχό του στους ίδιους τους εργαζόμενους. Να πάψει να καρπώνεται τα οφέλη η COSCO!
Ταυτόχρονα, παλεύουμε ενάντια στις περικοπές του Καλλικράτγ, για αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης των δήμων, ώστε να παρέχουν υψηλής ποιότητας δημοτικές υπηρεσίες. Όλες οι ανάγκες του κράτους –σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο- να καλυφθούν από ένα ενιαίο και κλιμακωτό σύστημα φορολογίας του εισοδήματος και της μεγάλης περιουσίας. Να επιστραφούν τα περισσότερα από 50 δις Ευρώ που έχουν δοθεί στις τράπεζες και να φορολογηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου. Φορολόγηση ειδικά του εφοπλιστικού κεφαλαίου που λειτουργεί σαν «κράτος εν κράτει» στον Πειραιά.
3. Ποια έργα υποδομής έχει άμεση ανάγκη ο Πειραιάς, για να βελτιωθεί η ζωή των κατοίκων;
Το πολιτικό μας πλαίσιο, το οποίο προτείνουμε σε όλους τους πολίτες του Πειραιά για να επιβληθεί μέσα από τους αγώνες στις γειτονιές και σε όλο το Δήμο, απαντά με σαφήνεια:
- Μείωση του συντελεστή δόμησης και του μέγιστου επιτρεπτού ύψους των οικοδομών.
- Κατασκευή αλσών και πάρκων.
- Άνοιγμα για τους κατοίκους του χώρου της ΧΡΩΠΕΙ, αναστήλωση των κτιρίων και φύτευση του περιβάλλοντα χώρου. Δήμευση χωρίς αποζημίωση (γιατί ο λαός του Πειραιά τα έχει πληρώσει πολλαπλάσια με τον ιδρώτα του), επισκευή και παραχώρηση για χρήσεις πολιτισμού, εκπαίδευσης και υγείας των βιομηχανικών μνημείων του άξονα του Ηλεκτρικού (Γαβριήλ – Αιγαίο – ΑΖΕΛ – Κεράνης) με ενοποίηση του περιβάλλοντος χώρου με αυτόν της ΧΡΩΠΕΙ.
- Μετατροπή του πρώην εργοστασίου του Ρετσίνα σε Μουσείο Εργατικού Κινήματος και Πολιτισμού.
- Να καταλάβουν οι κάτοικοι άδεια οικόπεδα και να τα κάνουν μικρά αστικά πάρκα, να παρέχει ό δήμος όλες τις απαραίτητες υποδομές.
- Διατήρηση των νεοκλασικών κτιρίων που έχουν απομείνει και της ζώνης των αποθηκών και βιοτεχνιών στα Λεμονάδικα και τα Σίδερα με διατήρηση της χρήση τους και όχι μετατροπή τους σε νυχτερινά κέντρα.
- Να καθαριστεί το παραλιακό μέτωπο της πόλης από τις εμπορευματικές χρήσεις.
- Άνοιγμα των αρχαιολογικών χώρων του Πειραιά για τον περίπατο, την ξεκούραση και την περισυλλογή των κατοίκων.
4. Ο Πειραιάς αντιμετωπίζει τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα. Πέραν του μετρό, η κατασκευή του οποίου καθυστερεί, πώς μπορεί να ανασάνει η πόλη;
Ούτε συζήτηση για ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ και του εργοστασίου του στη Λεύκα. Απαιτούμε δημόσιες και ασφαλείς μεταφορές επιβατών και εμπορευμάτων, ανάπτυξη των μέσων σταθερής τροχιάς. Καμία επαναλειτουργία της επίγειας σιδηροδρομικής γραμμής για την εξυπηρέτηση της COSCO από εμπορικά τρένα που θα δημιουργήσουν κυκλοφοριακό αδιέξοδο στις δυτικές γειτονιές του Πειραιά και τους γειτονικούς δήμους.
Παλεύουμε για την αναβάθμιση των Δημοτικών συγκοινωνιών. Για δημόσια και δωρεάν αστική συγκοινωνία. Άμεση κατάργηση του εισιτηρίου για τη νεολαία, τους ανέργους, όσους εργαζόμενους και συνταξιούχους παίρνουν λιγότερο από το διπλάσιο του βασικού μισθού, τους μετανάστες χωρίς χαρτιά. Ανάπτυξη των μέσων σταθερής τροχιάς με ταυτόχρονο περιορισμό του Ι.Χ μέσω καθολικών ρυθμίσεων κι όχι οικονομικών αντικινήτρων.
Ούτε κουβέντα για αστικά διόδια και επιβολή ελεγχόμενης στάθμευσης επί πληρωμή στον Πειραία.
Συνολικό επανασχεδιασμό του Τραμ, ενός μέσου οικολογικού δυσφημίστηκε εξαιτίας του σχεδιασμού του με μοναδικό σκοπό την σύνδεση των Ολυμπιακών σταδίων το 2004.
Από την ομιλία του Θανάση Διαβολάκη, υποψήφιου Δήμαρχου Πειραιά σε εκδήλωση μαζί με τον Αγγελο Χάγιο και το Νίκο Καββαδά στο Πέραμα
Είμαστε δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές της 7ης Νοέμβρη και γίνεται όλο και περισσότερο πιο φανερή η μεγάλη σημασία που έχουν αυτές οι εκλογές. Ακόμη και αυτοί που πριν από λίγο καιρό προσπαθούσαν να υποβαθμίσουν τη σημασία τους, τώρα βλέποντας τα δύσκολα, βλέποντας δηλαδή την αγανάκτηση του κόσμου να εκφράζεται σε πλήρη αποδοκιμασία της πολιτικής που έχει ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και την ολόπλευρη στήριξη του ΛΑΟΣ, αποφάσισαν να πολιτικοποιήσουν αυτές τις εκλογές - και μάλιστα με τον ίδιο τον πρωθυπουργό να υπόσχεται ψίχουλα στους συνταξιούχους και να παίζει το χαρτί ότι αν δεν φανεί από τις εκλογές ότι έχει στήριξη μπορεί να πάει και σε βουλευτικές εκλογές.
Είναι μεγάλη η σημασία αυτών των εκλογών γιατί είναι οι πρώτες εκλογές που γίνονται με την εφαρμογή του αντεργατικού Μνημόνιου, αλλά και οι εκλογές που γίνονται με την εφαρμογή του νέου σχεδίου Καλλικράτης, που σημαίνει ότι πάμε σε τοπικό κράτος που εφαρμόζει ξεκάθαρα τις πολιτικές όχι μόνο της κυβέρνησης, αλλά και της ΕΕ, που προχωράει σε μεγαλύτερες ιδιωτικοποιήσεις στους δήμους, σε μεγαλύτερη φορομπηχτική πολιτική σε βάρος των πολιτών των δήμων, μεγαλύτερες περικοπές στις δαπάνες για την υγεία, την παιδεία.
Η περιοχή του Πειραιά έχει πληγεί ιδιαίτερα με την εφαρμογή των ιδιωτικοποιήσεων και των αντεργατικών μέτρων του τελευταίου καιρού. Ολοι γνωρίζουμε την κατάσταση που επικρατεί στην εργατική τάξη του Πειραιά, με τη μεγάλη ανεργία, με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, με τα πάρα πολλά προβλήματα που συναντάνε ακόμα και για την επιβίωσή τους οι λαϊκές οικογένειες και η νεολαία του Πειραιά.
Οι δήμοι του Πειραιά στο σύνολό τους είναι υπερβολικά χρεωμένοι. Ο Δήμος, ιδιαίτερα του Πειραιά, έχει το πιο μεγάλο χρέος από όλους τους δήμους της χώρας, πράγμα που σημαίνει ότι με την εφαρμογή του Καλλικράτη, οι δήμοι αυτοί για να μπορέσουν να επιβιώσουν και να καλύψουν τα λειτουργικά έξοδα ή θα πρέπει να καταφύγουν σε ακόμα μεγαλύτερο δανεισμό, που σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη υπερχρέωση στις τράπεζες, είτε να προχωρήσουν σε ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας - δημοσίων χώρων, αλλά και παραχώρηση δημοτικών υπηρεσιών, όπως η καθαριότητα, οι ανακυκλώσεις κλπ στο κεφάλαιο – είτε επιβάλλοντας ακόμα περισσότερους φόρους στους πολίτες.
Στην περιοχή μας, στο μεγάλο πλήγμα που έχει δεχθεί η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη και τη μεγάλη ανεργία που έχει προκαλέσει ειδικά σε περιοχές, όπως είναι το Πέραμα, η Δραπετσώνα, το Κερατσίνι, ήρθε να προστεθεί η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού και το ξεπούλημά του στην κινέζικη COSCO και όλο το σχέδιο που τη συνοδεύει: με ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ και παράδοση των χώρων του, όπως η Λεύκα και ο Σταθμός των εμπορευμάτων, για την ίδια χρήση στην κινέζικη πολυεθνική.
Ανύπαρκτοι
Από την άλλη ο Πειραιάς χαρακτηρίζεται από τη χαμηλότερη ποιότητα ζωής στην Ελλάδα. Οι ελεύθεροι χώροι είναι ανύπαρκτοι και όπου υπάρχουν, δίνονται για «αξιοποίηση» στο μεγάλο κεφάλαιο, όπως ο χώρος του εργοστασίου των Λιπασμάτων, που αποδόθηκε στην Εθνική Τράπεζα για να «αξιοποιηθεί» για πολυτελή γραφεία και κατοικίες, μαρίνες κλπ – κάτι αντίστοιχο με το σχέδιο για το Ελληνικό. Η χαμηλή ποιότητα ζωής έχει να κάνει με την χαμηλή ποιότητα στην Παιδεία και την Υγεία, πχ η περιοχή του Πειραιά έχει το μεγαλύτερο ποσοστό αποτυχίας στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Όλα αυτά θα γίνουν χειρότερα. Το ερώτημα είναι πως μπορούμε να αντιδράσουμε και εάν σε αυτό μπορούν να βοηθήσουν αυτές οι εκλογές. Είμαστε από αυτούς που πιστεύουν ότι η αντίσταση του κόσμου, ο αγώνας είναι μονόδρομος. Ενας αγώνας, όμως, που πρέπει να είναι συντονισμένος, που πρέπει να ξεφύγει από τις δαγκάνες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που δεν τον αφήνει να αναπνεύσει και να ξεδιπλωθεί, ένας αγώνας που πρέπει να είναι στα χέρια των εργαζόμενων, αλλά και ένας αγώνας που να μπορέσει να φέρει στο πολιτικό προσκήνιο αιτήματα που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των εργαζόμενων του σήμερα.
Αιτήματα σαν τη διαγραφή του χρέους και την παύση πληρωμών, την εθνικοποίηση των τραπεζών και των άλλων μεγάλων επιχειρήσεων που κλείνουν, με την απαγόρευση των απολύσεων, με την έξοδο από την ΟΝΕ και το ευρώ, την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ. Τέτοια αιτήματα που δυστυχώς δεν τολμούν να θέσουν άλλες πολιτικές δυνάμεις που αναφέρονται στο χώρο της Αριστεράς, περιορίζοντας την πολιτική τους προπαγάνδα σε ένα πολιτικό πρόγραμμα κατώτερο των περιστάσεων, ανίκανο να αντιμετωπίσει τη μεγάλη επίθεση που δεχόμαστε.
Πιστεύουμε ότι σε αυτές τις εκλογές πρέπει να εκφραστεί ολόπλευρα η αποδοκιμασία του κόσμου στην πολιτική που έχει ακολουθηθεί και πρέπει να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα που φαίνεται ότι στηρίζει αυτές τις πολιτικές θα χρησιμοποιηθεί από τους από πάνω για μεγαλύτερη επίθεση. Γι’ αυτό δεν πρέπει να επιλέξουμε, ούτε αποχή, ούτε λευκό, αλλά μαύρο και κατάμαυρο στις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, να δείξουμε και με την ψήφο μας ότι ο δικός μας δρόμος είναι αυτός της αντίστασης και της ανατροπής του μνημόνιου. Και παράλληλα ότι είναι μια ψήφος για μια άλλη Αριστερά που να μπορεί και να ενεργοποιεί και να ενώνει τους αγώνες και ταυτόχρονα να τους μετασχηματίζει σε ένα πολιτικό κίνημα αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Εχουμε τη δύναμη να δείξουμε ότι και στον Πειραιά, το αίτημα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής δεν είναι περιθωριακό στην περιοχή του Πειραιά, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που στρέφεται σε αυτήν την κατεύθυνση, θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να εκφραστεί αυτό και στις εκλογές.
Ερωτήσεις για Θ. Διαβολάκη
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
1. Ο αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, ήταν από τους σημαντικότερους το προηγούμενο διάστημα. Επενδύσεις σαν αυτή της Cosco, θα έχουν ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων;
Ο αγώνας των λιμενεργατών του Πειραιά δεν κατόρθωσε να αποτρέψει το ξεπούλημα του λιμανιού, οι εξελίξεις όμως επιβεβαίωσαν τους λιμενεργάτες και όλους εμάς που αγωνιστήκαμε μαζί τους. Τέτοιες «επενδύσεις» όχι μόνο δεν βελτιώνουν τη ζωή των εργαζόμενων αλλά αποτελούν ένα ακόμη όχημα για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Αυτή τη στιγμή στην προβλήτα που ανήκει στην Cosco, οι εργαζόμενοι αμείβονται με το μισό μεροκάματο απ’αυτό των συναδέλφων τους στην προβλήτα που ανήκει (ακόμα) στον Ο.Λ.Π., λίγα μέτρα πιο πέρα. Εργάζονται σε συνθήκες κινεζικού μεσαίωνα, ως ανειδίκευτοι και συχνά ανασφάλιστοι, τους απαγορεύουν τη συνδικαλιστική δράση ακόμα και την επαφή με το σωματείο των λιμενεργατών που προσπαθεί να τους εντάξει στη δύναμή του. Η δουλειά στην προβλήτα του ΟΛΠ έχει πέσει κατακόρυφα, όπως και οι μισθοί. Παράλληλα έχει ανοίξει η όρεξη της Cosco που συζητά με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την επέκτασή της στο σιδηροδρομικό δίκτυο και τον Εμπορευματικό Σταθμό του Θριάσιου, για να ελέγχει όλο το σύστημα της εισόδου και διακίνησης των εμπορευμάτων.
Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα για την επανακρατικοποίηση του ΟΛΠ με εργατικό έλεγχο και καλούμε σ’αυτόν όλους τους εργαζόμενους του Πειραιά. Οι θέσεις μας αυτές κερδίζουν έδαφος και στους λιμενεργάτες γι’αυτό και συνδικαλιστές από την Ένωση Λιμενεργατών Πειραιά συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο της «Ανταρσίας στο Λιμάνι».
2. Σε μια πόλη τόσο επιβαρημένη περιβαλλοντικά, πως αντιμετωπίζετε τα σχέδια της πολιτείας, για την έκταση του εργοστασίου των λιπασμάτων; Ποια είναι τα δικά σας σχέδια;
Τα σχέδια για τη δημιουργία κλειστού-φυλασσόμενου χώρου πολυτελών γραφείων και κατοικιών στα «Λιπάσματα», αποτελούν σκάνδαλο αντίστοιχο του Ελληνικού. Η Εθνική τράπεζα (και όχι μόνο), με τις ευλογίες των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και των «δικών» τους δημοτικών και νομαρχιακών αρχών, θεωρεί ιδιοκτησία της μια τεράστια έκταση που ανήκει στο δημόσιο και προχωρά στην τσιμεντοποίησή της. Εμείς και άλλες δυνάμεις αγωνιστήκαμε όλο το προηγούμενο διάστημα για να γίνει ο χώρος ένα μεγάλο ενιαίο άλσος, μέσα από την αντίστοιχη «Πρωτοβουλία Αγώνα». Η υπόθεση για μας δεν έχει τελειώσει, ο αγώνας για ελεύθερους χώρους για το λαό και τη νεολαία συνεχίζεται, γιατί αυτό που το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις ονομάζουν «αξιοποίηση» κάνει τη ζωή στην πόλη αβίωτη.
3. Δημιουργηθήκατε ως κίνηση μόλις λίγες ημέρες πριν τις εκλογές. Θα υπάρξει επόμενη μέρα για την «Ανταρσία στο λιμάνι»; Με τι στόχους;
Η συζήτηση για την Κίνηση έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό, έγινε πιο συστηματική από το καλοκαίρι και κατέληξε στις αρχές Οκτώβρη με τη δημιουργία της «Αριστερής Αντικαπιταλιστικής Κίνησης-Ανταρσία στο Λιμάνι». Σ’αυτήν πήραν μέρος αγωνιστές και αγωνίστριες που δεν είναι καθόλου χθεσινοί στους αγώνες, έχουν τη δική τους σημαντική συμβολή στο εργατικό, το φοιτητικό και το μαθητικό κίνημα της περιοχής του Πειραιά. Η δημιουργία μιας κίνησης αγωνιστών, όχι μιας «δημοτικής παράταξης», δείχνει την απόφασή μας για μια πιο συστηματική και πιο αποτελεσματική παρέμβαση στους αγώνες που θα ξεδιπλωθούν «για το δικαίωμα στη δουλειά, στην πόλη και στη ζωή». Ο Πειραιάς της φτώχιας και της ανεργίας δεν μας αξίζει, ο δικός μας Πειραιάς είναι πόλη του αγώνα και της ανατροπής.
